Wielka Sala -

Uczeń Ravenclawu

Zaśmiał się cicho i odgryzł mały kawałek jabłka.
-No widzisz. - Spojrzał na nią. - A ja nie! Ja nie potrafię. Raz coś zjem, przez kolejne kilka godzin zazwyczaj nic nie tknę. -pokręcił głową z uśmiechem.
-Skąd jesteś? -zapytał zaciekawiony.

Dyrektor

Dotknęła jego ramienia pocieszająco.
- Biedaku, nie potrafić jeść... okropne i niewyobrażalne! - pokręciła z dezaprobatą głową.
Odchrząknęła, bawiąc się tajlandzkim pierścieniem rodowym z umieszczonym na nim jaspisem.
- Jestem Francuzką - skinęła głową. - A co, zauważyłeś, że nie jestem Brytyjką? - spytała, nachylając się lekko w jego kierunku.

Uczeń Ravenclawu

Uśmiechnął się delikatnie, czując jej dłoń na swoim ramieniu.
-Wiem...mój opiekun był bardzo zdziwiony, że nie jadłem jak inne dzieci w Domu Dziecka, ale tam i tak nie było takiego wyboru, jak tutaj. -wzruszył ramionami i odgryzł kawałek jabłka. Spojrzał na nią.
-O, Francuzka -Pokiwał głową - Nie umknęło to mojej uwadze. Chciałbym wybrać się kiedyś do Waszej stolicy. -Uśmiechnął się delikatnie, spoglądając na jej pierścień, zaciekawiony.

Dyrektor

- Taak, Hogwart jest jak El Bulli, Pierre Gagnaire i Le Cinq razem wzięte. Oczywiście z przesłodką domieszką magii, mmm - rozmarzyła się, mrużąc oczy. Po krótkiej chwili zastanowienia zdecydowała, że póki co nie będzie poruszać tematu domu dziecka. Jeszcze za wcześnie na takie zwierzenia.
Westchnęła cicho, słysząc słowa Alexa.
- Och, Paryż jest cudowny. Szczególnie nocą. Takiego uroku nie znajdziesz w żadnym innym mieście na świecie - stwierdziła, zupełnie pewna swojej racji. - No... może odrobinę w Pradze - przyznała.
- A Ty? Jesteś Brytyjczykiem? - zagadnęła.

Uczeń Ravenclawu

Nic nie zrozumiał z tego co powiedziała, więc patrzył tylko na nią.
Jak dla niego Dom dziecka nie był jakimś strasznym tematem- zwykły fragment jego marnego życia, ot co. Zmierzwił ręką swoje włosy.
-Zapewne, dlatego mam zamiar tam kiedyś pojechać. -Uśmiechnął się do dziewczyny. Najchętniej z Tobą... dodał w myślach
-Taak, chyba jestem. -Powiedział niepewnie, lecz po chwili zaśmiał się. -Tak, jestem. -Powtórzył już pewnie.

Dyrektor

- Chyba? - parsknęła śmiechem, krzyżując ramiona na piersi. - Nie jesteś pewien narodowości? - zainteresowała się.
Odpłynęła na moment, przywołując przed oczy obrazy rodzinnego Choisy-au-Bac, Paryża i wspomnienia przyjemnych spacerów brzegiem Sekwany. Na jej twarzy zagościł mimowolny uśmiech, niemal poczuła ten wiatr, rozwiewający jej włosy. Cicho westchnęła.

Uczeń Ravenclawu

-Wiesz, rodziców mało co pamiętam, dziadków nie mam. -Wzruszył ramionami. - I jak tu mówić kim jestem? -Zaśmiał się nisko. Zerkał na nią co chwilę.
-Dlaczego tak wzdychasz? - Zapytał zaciekawiony, patrząc na jej uśmiech. Ubrał ponownie swoje okulary.

Prefekt Hufflepuffu

Weszła do Wielkiej Sali. Poprawiła kraciastą koszulę i podciągnęła nieco za luźne spodnie. Usiadła na ławce przy stole żółtych. Omiotła ciekawym wzrokiem pomieszczenie, sięgając po dzbanek z kawą. Uzupełniła kubek aromatycznym napojem. Odstawiła go na chwilę, by nie poparzyc ust wrzątkiem. Wyciagnęła mugolską kaiążkę i czyta.

Dyrektor

Stanęła w drzwiach Wielkiej Sali, rozglądając się. W sumie dawno jej tutaj nie było. Zerknęła na nieznajomą Puchonkę [Shantell], lustrując ją wzrokiem. Odgarnęła do tyłu włosy i podeszła do stołu Ślizgonów, stukając obcasami. W sumie teraz nie miała za dobrego humoru, niestety. Usiadła przy stole, założyła nogę na nogę i wyjęła ze swojej torebki książkę. Otworzyła ją, lecz nie miała zamiaru czytać. Sięgnęła po pomarańczę i zaczęła obierać.

Prefekt Hufflepuffu

Zerknęła kątem oka na Ślizgonkę. Taka malowana lalka trochę... Pomyślała i skarciła się w myślach. Shani nie oceniaj po pozorach. Tak nie wolno... Upiła kilka łyków kawy. Odstawiła kubek na blat stołu z głośnym stuknieciem. Wróciła do lektury. Co jakiś czas zerkała znad woluminu, oceniając zaludnienie Wielkiej Sali... nie mogła sie skupić. Toczące się wokół rozmowy skutecznie rozpraszały. Zamknęła obszerną ksiegę i dopiła resztki kawy.

Dyrektor

Urwała cząstkę pomarańczy i zjadła. Spojrzała na Puchonkę po raz kolejny. W sumie mogłaby ją poznać. Ale nie, łaskawie nie ruszy tyłka i nie wstanie . Co to to nie. Spojrzała na magiczne sklepienie, zjadając kolejną cząstkę pomarańczy. O, zauważyła nawet Aryę, pomachała jej i jej rozmówcy. Rozglądała się, jedząc pomarańczę.

Prefekt Hufflepuffu

Skrzyżowała nogi "po turecku".Siegnęła po półmisek z mandarynkami. Wzięła jedną i wbiła krótkie paznokcie w skórkę. Nuci coś pod nosem, odrywając kawałek po kawałku. Spojrzała na siedzącą nieopodal parę. Zawiesiła na nich wzrok, po czym rozdzieliła obrany owoc na kilka części. Obierki zebrała w kupkę i odłożyła na talerzyk. Zastanawiała sie w duchu nad sensem dobierania w pary. Ona zdecydowanie nie należała do chętnych. Z resztą, cała męska część jej znajomych widziała w niej bardziej kumpla, niż obiekt westchnień. Wzruszyła ramionami, odrywając się od natłoku wspomnień i natrętnych myśli. Zabrała ze sobą mandarynkę i podeszła wolnym krokiem do ślicznej Ślizgoneczki. Może jej nie zezre...
- ee.. cześć - klapnęła obok dziewczyny - mogę zakłócić Twoją przestrzeń?

Dyrektor

Oderwała od połówki pomarańczy cząstkę i wyssała z niej sok, uśmiechając się. Po chwili zjadła ją. Zamknęła w końcu książkę i zerknęła na Aryę. Kiedy to one ostatnio rozmawiały? No nic, nie będzie im teraz przeszkadzała. Wlepiła wzrok w błonia, za oknem. Nagle ktoś do niej podszedł. Zmrużyła oczy, lecz po chwili otworzyła je. Zerknęła na dziewczynę. Zjadać jej nie ma zamiaru.
-Cześć. -Uśmiechnęła się słodziutko. W końcu do czegoś przyda się jej image barbie. Może zobaczyć jak dziewczyna to zniesie. -wiesz, w sumie możesz. -położyła dłoń z równo obciętymi paznokciami, z french'em na wysokości serca. Zamrugała kilka razy, nadal słodziutko się uśmiechając, odrzuciła do tyłu włosy.

Prefekt Hufflepuffu

Spojrzała na mimozowate ruchy dziewczyny. Kątem oka zerknęła na swoje, krótkie ogryzki. Ukryła dłonie w rękawach koszuli, krzyżując nogi w łydkach. Dziwnie musiały razem wyglądać. Uniosła kącik ust. Nie przywykła, by zwracać się do innych bezosobowo.
- Shantell Harper - przedstawiła się uprzejmie, po czym wsadziła część mandarynki do ust. Ciekawe czy słodka blondyneczka ma równie słodkie imię. Mocno wciągnęła powietrze do płuc. Ślizgonka używała ładnych perfum.

Dyrektor

Założyła nogę na nogę, wpatrując się w swoje szpilki od Manolo. Uśmiechnęła się pod nosem i zjadła cząstkę pomarańczy. Spojrzała na dziewczynę, chowającą dłonie, zaśmiała się dźwięcznie.
-Nie musisz ich chować. Wystarczy iść do kosmetyczki. -Odgarnęła włosy i uśmiechnęła się delikatnie.
-Josie Gome. - Przedstawiła się i zjadła do koca pomarańczę. Wiadomo, ubóstwiała te perfumy. Chociaż...ile ludzi, tyle opinii.